در مورد نحوه استفاده از سوئیچ شبکه و آموزش کار با آن باید گفت که سوئیچ شبکه دستگاهی است که اتصال به اینترنت را بین چند کامپیوتر ممکن می‌سازد. برخلاف هاب شبکه، که هدف مشابهی را دنبال می‌کند، سوئیچ، قابلیت مدیریت ترافیک رد و بدل شده درون آن را دارد. در مورد نحوه استفاده از سوئیچ شبکه باید بدانید که سوئیچ شبکه می‌تواند یک دستگاه مستقل باشد که برای استفاده در خانه یا ادارات کوچک یا حتی به صورت رک مونت در شبکه‌های بزرگتر مناسب است. سوئیچ‌های شبکه از نظر قابلیت مدیریت ترافیک هم متفاوت هستند.
سوئیچ شبکه یک مؤلفه اساسی در شبکه‌های کامپیوتری است. یک دستگاه هوشمند ترافیک شبکه را بر اساس اطلاعاتی که دارد از یک میزبان به میزبان دیگر منتقل می‌کند.
از سوئیچ شبکه می‌توان برای ایجاد یک شبکه محلی (LAN) یا برای گسترش تعداد دستگاه‌های متصل به شبکه استفاده کرد.
همچنین بخوانید:
نحوه استفاده از سوئیچ شبکه
برای این‌که در نحوه استفاده از سوئیچ شبکه به مشکل بر نخورید؛ حتما پیش از خرید سوئیچ به مشخصات آن و الزامات شبکه‌تان دقت کنید:
گام اول
- سوئیچ را در جایی قرار دهید که دسترسی فیزیکی به آن قابل کنترل باشد.
- باید امنیت را در زمان نصب دستگاه در نظر گرفت.
گام دوم
- سوئیچ را در یک مکان خنک با تهویه هوای مناسب قرار دهید.
- دقت کنید اطراف آن فضای کافی برای انتشار گرما داشته باشد.
گام سوم
- مودم را به خط اینترنت متصل کنید.
- فرقی نمی‌کند DSL باشد یا کابل یا ماهواره.
- مودم همان دستگاهی است که سیگنال را به شبکه‌تان می‌رساند.
گام چهارم
- یک سر کابل شبکه را به مودم‌تان متصل کنید.
- این کابل احتمالا کابل شبکه cat5 یا cat6 است.
- سر دیگر این کابل را به سوئیچ وصل کنید.
- هرچند اجباری بر این کار نیست و ضرورتی ندارد، ولی بهتر است سر دیگر کابل را به اسلات ۱ سوئیچ وصل کنید تا بتوانید بین کابل‌های ورودی و خروجی تمایز ایجاد کنید.
گام پنجم
- یک کابل شبکه دیگر بردارید و یک سر آن را به یک اسلات دیگر روی سوئیچ وصل کنید.
- سر دیگر آن کابل را به اسلات شبکه کامپیوترتان متصل کنید.
- این گام را باید برای تمام کامپیوترهایی که می‌خواهید به شبکه وصل شوند تکرار کنید.
گام ششم
- بررسی کنید آیا سرور DHCP روی شبکه‌تان دارید یا خیر.
- روترهای پهن‌باند اکثر خانه‌ها یا ادارات کوچک دارای سرور DHCP هستند که به صورت پیش فرض تنظیم شده‌اند.
- سرور DHCP به صورت اتوماتیک آدرس‌های IP را به کامپیوترهای‌تان تخصیص می‌دهد.
- اگر سرور DHCP ندارید، برای دستگاه‌های‌تان به صورت دستی آدرس IP تعیین کنید.
گام هفتم
- Subnet mask را تعیین کنید.
- این میزان نشان دهنده تعداد و آدرس‌های محلی است.
- به عنوان مثال subnet mask معادل با ۲۵۵.۲۵۵.۲۵۵.۰ تعداد ۲۵۴ میزبان احتمالی را در همان شبکه فراهم می‌کنند.
گام هشتم
- آدرس گیت وی را تنظیم کنید.
- هر ترافیکی که مقصدی خارج از شبکه‌تان داشته باشد، همان‌طور که به واسطه subnet mask تعریف می‌شود، به واسطه آدرس‌هایی که تخصیص می دهید به جریان می‌افتند.
- این مورد معمولا همان آدرسی است که شما به پورت LAN روترتان می‌دهید.
گام نهم
- یک آدرس سرور DNS تعیین کنید.
- آدرس DNS را از تنظیمات روترتان یا از ارائه کننده سرویس اینترنت‌تان به دست بیاورید.
گام دهم
- با استفاده از ابزار “Ping”، اتصال‌تان را تأیید کنید.
- همان‌طور که می‌دانید وجود سوئیچ شبکه برای گسترش شبکه‌ها دارای اهمیت است.
سوئیچ شبکه انواع مختلفی دارد و فاکتورهای مختلفی در انتخاب آن‌ها دخیل هستند که به نیازهای شبکه‌تان بستگی دارد، از جمله درجه حرارت محیط، تعداد پورت‌های مورد نیاز و ….
بیشتر بخوانید : مزایا و معایب استفاده از سوئیچ شبکه POE